οινοχάρων

οἰνοχάρων, -οντος, ὁ (Α)

κωμικό παρωνύμιο τού Φιλίππου τού Μακεδόνα, επειδή έβαζε δηλητήριο στο κρασί τών εχθρών του και τούς έστελνε στον Κάτω Κόσμο, με λογοπαίγνιο για την αγάπη του στο κρασί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οἶνος + Χάρων (βλ. λ. χαίρω)].